تاثیر بافت لثه در کاشت ایمپلنت

Implant

یکی از متد درمانی، زیبایی در دندانپزشکی که در کلینیک دکتر هومن هوشنگی جراح فک و صورت در زعفرانیه و ایمپلنتولوژیست برای متقاضیان عزیز انجام می گردد، ایمپلنت دندان می باشد. برای داشتن یک کاشت ایمپلنت موفق باید یک سری شرایط خاص درون دهان شما وجود داشته باشد. یکی از مهمترین این موارد داشتن ساپورت لثه ای برای نگه داشتن ایمپلنت دندان  در بایوتایپ های پریودونشیوم می باشد.

موقعیت ریشه دندانهای مجاور

بخشی از فرآیند تشــخیص در بیمارانی که نیازمند ایمپلنت موقعیت میباشند تهیه رادیوگرافی پری اپیکال است .چون غالبا ریشه ها مانع از جایگذاری ایمپلنتها میگردد. در بسیاری از این بیماران میتوان از ارتودنسی برای اصلاح موقعیت دندانهایی که موقعیت نامناسبی دارند استفاده نمود. در دندانهایی که ریشه ها به یکدیگر نزدیک هستند استخوان اینترپروگزیمال نیز بسیار اندک است.

این استخوان نازک با ریسک بالاتری از نظر تحلیل لترالی همراه است. که به نوبه خود سبب کوتاه شدن ارتفاع عمودی استخوان در پی کشیدن دندان یا جایگذاری ایمپلنت خواهد شــد. وقتی دندانها حضور دارند استفاده از ارتودنسی یک روش کمکی ارزشمند جهت ایجاد فضا کارایی دارد. این راهکار برای تأمین ساپورت لثه پروگزیمالی نیز مفید واقع میشود.

بایوتایپ پریودونشیوم و شکل دندان

 موقعیت بافت لثه ای اطراف یک دندان توســط اتصال بافت همبند و ارتفاع اســتخوان تعیین میشود. از لحاظ مورفولوژی پاپیال و اســتخوان بین دندانی دو نوع بایوتایپ پریودونتال قابل تعریف اســت: پریودونشــیوم نازک و کنگره ای و پریودونشیوم ضخیم و تخت.

ویژگیهای بایوتایپ نازک و کنگره ای

 ویژگیهای بایوتایپ نازک و کنگره ای، کــه در کمتر از 15 درصد از بیماران یافت میشــود، عبارتند از یک پوشــش بافت نرم ظریف، فرم اســتخوان کنگره ای، حضور شایع dehiscence و fenestration و کمیــت و کیفیت ضعیــف مخاط کراتینیزه معمولا بافت اینترپروگزیمالی بطور کامل فضای میان دندانهای مجاور را پر نمیکند. پاســخ این فرم لثه ای در برابر تهاجمهای بیرونــی بصورت تحلیل فاســیالی یا اینترپروگزیمالی اســت. با تحلیل رفتن استخوان بین ریشه ای، تحلیل بافت نرم حاصل از آن نیز نتیجه کلی را از دیدگاه زیبایی به مخاطره خواهد انداخت.

فرم دندان در بایوتایپ نازک

 فرم دندان در این بایوتایپ اساسا به صـورت تاج آناتومیک مثلثی است که دارای یک نقطه تماس با گرایش به یک ســوم اینسایزالی بوده و نواحی تماس دندانها در بعد فاسیال-لینگوال  ریشــه ها، و اپیکال-کرونال کوچک میباشد. به دلیل تقارب استخوان اینترپروگزیمالی ضخامت بیشتری دارد.

خصوصیات بایوتایپ بافت نرم، نقشــی مهم در تعیین محل نهایی shoulder ایمپلنت بازی میکنــد. یک بایوتایپ نازک با بافت کنگره ای زیاد مستلزم آن است که ایمپلنت و shoulder آن پالاتالی تر قرار داده شود تا نمای تیتانیوم پوشانده شود. هنگامی کــه ایمپلنتها به ســمت کام جایگذاری میشــوند، موقعیت ایمپلنت باید کمی عمقیتر در نظر گرفته شــود تا emergence profile مطلوب فراهم گردد.

اگــر بیمار هم خط لبخند بالا و هم بایوتایپ نازک داشــته باشد درمانی بسیار دشوار پیش رو خواهد گذاشت. قبل از شروع درمان، بیمار باید از چالشهای احتمالی بر سر راه دستیابی به یک نتیجه مطلوب از نظر زیبایی آگاه شده باشد.

ویژگیهای بایوتایپ پریودونتال ضخیم و تخت

ویژگیهای بایوتایپ پریودونتال ضخیم و تخت عبارتســت از یک پوشــش بافت نرم متراکم تر و فیبروتیک تر؛ فرم اســتخوانی تخت و ضخیم تر؛ و کمیت و کیفیت بالاتر لثه کراتینیزه چسبنده. پاسخ این نوع بافت به تهاجم بیرونی اغلب بصورت تشکیل پاکت بوده که نواحی است. لثه تخت مرتبط با فرم دندانی گردتر تماس بیشتر در یک سوم میانی دندان قرار دارند؛ تاج آناتومیک عمدتا مربعی بوده و نواحی تماس در ابعاد فاســیال-لینگوال و اپیکال-کرونال وسیع هستند.

به نظر میرسـد که مورفولوژی دندان بــا کیفیت بافت نرم متناسب اســت. دندانهای مثلثی با پریودونشیوم کنگرهای و نازک همراه میباشند. ناحیه تماس در یک سوم کرونالی تاج قرار گرفته و در زیر آن یک پاپیالی بلند و نازک وجود دارد. تاج آناتومیک مربعی با پریودونشیوم ضخیم و تخت همراه اســت. ناحیه تماس در یک سوم میانی تاج بــوده و پاپیال نیز کوتاه و پهن میباشد.

از دست رفتن بافت اینترپروگزیمالی

از دست رفتن بافت اینترپروگزیمالی در حضور یک فرم مثلثی تاج دندان ســبب پیدایش یک مثلث ســیاه عریضتر در مقایسه با حالتی میشــود که تاج دندان مربعی اســت. در بعضی موارد ،از دست رفتن ناکامل میتوان به کمک فرم پروتزی اصلاح شده بافــت بینابینی را جبران کرد. با ســرویکالی تر کردن ناحیه تماس پروتزی، حجم فضای بین دندانی کاهش می یابد. فرم فعلی دندان بر فرم ترمیم ایمپلنت نیز تأثیرگذار است.

ترمیم ایمپلنت باید از دندان طبیعی سمت مقابل تقلید کند. اما در سمت اپیکال حاشیه آزاد لثه، ترمیم ایمپلنت همتای آناتومیک دندان ســمت مقابل نخواهد بود. یک بالانس ظریف باید بین ساپورت کافی برای لثه و وارد نشدن فشار بیش از حد از جانب رستوریشن برقرار گردد. کانتور زیرلثه ای رستوریشن باید هماهنگ با ارتفاع مارجین آزاد لثه و مقایسه آن با دندان سمت مقابل باشد.