عفونت‌های ادنتوژنیک

عفونت‌های ادنتوژنیک

عفونت‌های ادنتوژنیک به عفونت‌هایی گفته می‌شود که منشا آن‌ها دندان‌ها هستند مانند آبسه دندان.  عفونتهای با منشا دندانی نشان دهنده ی فلور سر و گردن، دهان، دندان ها، و لثه است. این عفونت ها چندمیکروبی هستند. جراحی فک و صورت در زعفرانیه با بررسی موارد مختلف  برای درمان این عفونتها اقدام می نماید.

ارگانیسمها

 فرآیندهای پاتولوژیک که به وسیله ی آن این عفونت های پیچیده ایجاد می شوند، به خوبی مشخص شده است. گونه های استرپتوکوک هوازی با بیماری زایی بالا پس از تلقیح در بافتهای عمیق فرآیند عفونت را شروع می کنند؛ سپس سلولیت روی می دهد؛ و به دنبال آن ارگانیسم های بی هوازی تکثیر میشوند. ارگانیسمهای هوازی اکسیژن را مصرف می کنند که محیط را برای بی هوازی ها مساعد می کند.

مسیر طبیعی پیشرفت عفونت های ادنتوژنیک

  مسیر طبیعی پیشرفت عفونت های ادنتوژنیک با منشاءشان )نکروز پالپ و آبسه ی پری اپیکال، یا عفونت پریودنتال( رابطه دارد. هنگامی که عفونت وارد بافتهای عمیق میشود مسیری با کمترین مقاومت را پی می گیرد. ممکن است از میان استخوان اسفنجی گذر کند یا یک ناحیه ی نازک از کورتکس استخوان را پرفوره کند و مستقیما وارد یک فضای آناتومیک شود. شایع ترین فضایی که درگیر میشود، فضای وستیبولی است. این عفون تها اغلب خودب هخود تخلیه می شوند و منجر به یک فیستول درناژ بدون علامت و مزمن می شوند.

موارد ابتلا به عفونت های ادنتوژنیک

بیشترین فضاهایی که به این نوع عفونت مبتلا میگردند عبارتند از:

فضاهای وستیبولار، باکال، کانین، ساب لینگوال، ساب مندیبولار، ساب منتال، تمپورومندیبولار ، مستری، تمپورال سطحی، تمپورال عمقی، و لترال فارنژیال، فضاهای صورتی  هستند که معمولا در عفونت های ادنتوژنیک درگیر می شوند. به آ نها فضاهای بالقوه می گویند زیرا در شرایط عادی و سالم، فضایی وجود ندارد.

آبسه

تشکیل آبسه باعث ایجاد فضاهایی در طول صفحات آناتومیک می شود. این فضاها مجاور هم هستند؛ با تکامل و گسترش آبسه تعداد بیشتری از این فضاها درگیر می شوند که منجر به افزایش درد، تریسموس، مشکل در بلع، و مشکل در تکلم میشود. عفونتهای فضای کانین و عفونتهای فضای تمپورال عمقی می توانند از طریق ورید های افتالمیک منجر به ترومبوز سینوس کاورنوس شوند. عفونتهای لترال فارنژیال می توانند از فضاهای رتروفارنژیالو پر هورتبرال عبور کرده و در مدیاستینوم منتشر شوند. تمام این عفونت ها باید به عنوان اورژانس های پزشکی تهدیدکننده ی حیات به حساب آیند.

درمان

 درمان عفونتهای ادنتوژنیک نیاز به پیروی از شش اصل دارد:

تعیین شدت عفونت از طریق تاریخچه و معاینه ی بالینی

تاریخچه باید شکایت اصلی بیمار را مشخص کند و زمان و وضعیت شروع، طول مدت علایم، سرعت پیشرفت، و علایم سیستمیک مهم مثل مشکل در بلع، مشکل در تکلم، تریسموس، تب، لرز، بیحالی، بیحسی صورت، سردرد، نشانه های مننژیال، تغییر در بینایی را تعیین کند. معاینه ی بالینی باید شامل علایم حیاتی باشد تا شواهد سپسیس، انسداد راه هوایی، علت احتمالی، و درگیری فضای آناتومیک خاص را مشخص کند.

ارزیابی وضعیت

ارزیابی وضعیت سازوکارهای ایمنی بیمار به وسیله ی تاریخچه و معاینه ی بالینی کامل. بیمار یهای متابولیک خاص مثل دیابت، سوءتغذیه، چاقی مفرط، و مصرف دارو ممکن است شدت این عفونت ها را افزایش داده یا پنهان کند .

تعیین پزشک معالج و نحوه درمان

تعیین اینکه بیمار باید توسط دندانپزشک عمومی درمان شود یا متخصص. برخی عفونت های ادنتوژنیک تهدیدکننده ی حیات هستند و نیاز به مداخله ی پزشکی و جراحی شدید و تهاجمی دارند. با این حال اکثرشان را می توان با اقدامات مینور جراحی و آنتی بیوتیک های معمول درمان کرد .

مدیریت شرایط

با کمک مدیریت راه هوایی، آب و الکترولیتها، درمان با آنتی بیوتیک، ملاحظات تغذیه ای، مسکنها، و شناسایی مشکلات پزشکی دیگر و نقش احتمال یشان در عفونت، بیمار را از نظر پزشکی حمایت میکنیم.

انتخاب درمان

انتخاب و تجویز آنتی بیوتیکهای مناسب. استفاده از آنتی بیوتیکها، مزایا و خطراتی دارد. به همین دلیل، تعیین وجود نیاز به آنتی بیوتیک باید اولین کاری باشد که انجام میشود. به طور کلی، در صورتی که شواهدی از تهاجم باکتریایی به بافت های زیرین وجود داشته باشد و این تهاجم بزرگ تر از آن باشد که ایمنی میزبان بتواند در برابر آن مقاومت کند، باید از آنتی بیوتیک ها استفاده شود. براساس ظرفیت دفاعی میزبان که پیش تر ذکر شد، نمای بالینی تهاجم باکتریایی می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد

برای امتیاز به این نوشته کلیک کنید!
[کل: 0 میانگین: 0]